Energiecafé Zonneparken: een zucht of zegen?
Of zonneparken een zucht of zegen zijn, daar kwamen we niet uit tijdens de discussie die plaatsvond tijdens de Tegenlicht MeetUp, die ditmaal samen werd georganiseerd met duurzame energiecoöperatie (deA) en Architectuurcentrum Bouwhuis. Een discussie waarbij opviel dat onbekend, vooral onbemind maakt en dat voor ieder goed idee een maar is.
Voor of tegen
Waar de één zegt, dat zonneparken absoluut de laatste optie zijn, roept de ander dat we niet zo snel genoeg kunnen beginnen aan het verduurzamen van onze gemeente. Waar de één roept om zoveel mogelijk daken vol te leggen, roept de ander dat de meeste daken eigenaren hebben die zelf bepalen wat ze met hun dak doen. Waar de één zonnepanelen wil neerleggen langs de snelwegen, roept de ander dat de zonnepanelen nog wel eens flink zouden kunnen reflecteren in de ogen van de weggebruikers. Als fel licht dat weerkaatst in aluminiumfolie. Daar zullen architecten ongetwijfeld niet over nagedacht hebben.
Zonneparken gaat ten koste van landbouwgrond?
“Zonnepanelen zijn perfect, maar grond is schaars”, zegt een bezoeker die het eens lijkt met spreker Ben Haarman van LTO Noord. Haarman ziet niet graag dat er zonneparken komen. “Zonneparken zijn het asbest van 2018”, durft hij te stellen. Haarman vreest dat zonneparken ten koste gaan van landbouwgrond. En de biodiversiteit stokt ook wat hem betreft. “Is landbouw dan wél een duurzame oplossing voor de biodiversiteit”, doelt een andere bezoeker op de hoge bijensterfte die onder meer door landbouwgif wordt veroorzaakt.
Haarman hoort de opmerking niet en deelt verder zijn visie. Hij vindt dat zonneparken ervoor zorgen dat het land eronder niet gebruikt kan worden en daardoor onnodig braak komen te liggen. Wat hem betreft vullen we eerst de daken, bermen en snelwegen met zonnepanelen alvorens we het landschap opofferen voor zonneparken.
Zonneparken integreren in het landschap
De angst dat we landbouwgrond verliezen aan zonneparken lijkt niet geheel gegrond als Nico Wissing aan het woord komt. Niet alle beschikbare grond is immers bestemd voor landbouw. Hij neemt daarbij Solarpark De Kwekerij in Hengelo (Gelderland) als voorbeeld. Daar bleek een zonnepark mogelijk omdat de oorspronkelijke ideeën met een stuk grond in de gemeente Bronckhorst niet van zijn plek kwamen.
Wissing gaat met zijn bedrijf NL Greenlabel verder dan alleen het ontwikkelen van zonneparken. De zonneparken moeten volgens hem juist goed te integreren zijn met de omgeving. Solarpark De Kwekerij heeft dan ook een compleet natuurpark om het zonnepark heen liggen, wat ten goede komt van de biodiversiteit. Bovendien biedt het gras tussen de zonnepanelen voldoende voer voor de schapen die er tussendoor grazen.
Stoppen met negatief zijn, starten met duurzaam doen
Zonneparken en biodiversiteit gaan dus volgens Wissing wel degelijk samen. Dat beaamt een fanatieke bezoeker die opstaat en aangeeft dat we niet langer moeten denken in doemscenario’s, maar dat we juist de ontwikkelingen moeten omarmen. En dat we moeten doen. Moeder Natuur wacht niet langer op ons en gaat gewoon door met het veranderen van haar klimaat. De man is betrokken bij één van de zes zonne-energieprojecten die in Apeldoorn lopen. Of zijn project het haalt is nog maar de vraag, maar voor zijn optimisme en strijd tegen klimaatverandering krijgt hij een groot applaus van (de voorstanders) in de zaal.
Een zucht
De titel van de avond deed zichzelf in elk geval alle eer aan. De zucht is er bij iedereen. Bij de welwillende pionier die niet kan wachten om door te pakken (“er is écht iets aan de hand met het klimaat, we moeten er nú mee aan de slag”), maar ook bij mensen die om allerlei uiteenlopende redenen nog niet voldoende overtuigd zijn. Het gebrek aan overtuiging zit hem vooral in wáár de zonnepanelen dan wel moeten komen. Dát ze er moeten komen, daar lijken de meeste aanwezigen het gelukkig wél over eens.
Een zegen
Een zegen was er om die reden dan ook. Iedereen die aanwezig was tijdens deze avond realiseert zich terdege dat klimaatverandering gaande is en dat we daar iets tegen moeten doen. Alleen door te doen maken we kans om de planeet leefbaar te houden voor mensen. Zonnepanelen zijn wel degelijk een oplossing. Daarover is men het in de zaal nagenoeg met elkaar eens. Als bij navraag blijkt dat bijna de helft van de aanwezigen ook daadwerkelijk zonnepanelen op zijn dak heeft liggen, gloort er hoop. Wat tevens hoop biedt, is de opmerking van een klimaatdeskundige die aangeeft dat we een discussie als vanavond over twee jaar echt niet meer voeren. Dan zijn we allang bezig met de volgende ontwikkelingen.
Windmolens
Alleen met zonnepanelen kunnen we onze gemeente echter niet verduurzamen. Grond is immers schaars. Gelukkig kunnen windmolens op één hectare minstens zes keer zoveel meer hernieuwbare energie genereren dan duizenden zonnepanelen. De oplossing ligt dus panklaar. Een heuse zegen tegen klimaatverandering. Of juist weer een zucht voor de mensheid?
Terwijl moeder Aarde haar plan trekt tegen de mensheid, praten wij nog lang verder.
Randy Gasper